skip to main |
skip to sidebar
στο πρωτο μου ταξιδι στην Ινδια το 1981 οδικως, κατανοησα το ποσο πλουσιοι ειμαστε, ακομη και ο φτωχοτερος απο εμας (τα γεμιστα ηταν το πρωτο πραγμα που πεθυμησα απο την πατριδα μου!).
κατανοησα το ποσο καλα περναμε, το ποσα καλα μας προσφερονται, το ποσο καλα ζουμε, σε σχεση με αλλους λαους.
αν σκεφθω και το ποσοστο της ανθρωποτητας που βιωνει αμεσα τον πολεμο (μην με αναγκασετε να φερω παραδειγματα και σας κοψω την ορεξη, ολοι γνωριζετε, οσο καλα κι αν κρυβεστε πισω απ το δαχτυλο σας) και το ποσοστο των ανθρωπων που υποφερουν απο πεινα ή ασθενειες, ειμαστε πραγματικα κωλοφαρδοι!!!
αλλά αν σκεφθω οτι ενω δεν ειμαστε Ινδοι, δεν ειμαστε σακατηδες, δεν ζουμε τον πολεμο, και ανεχομαστε αυτα που συμβαινουν και τους σιχαμενους που τα πραττουν εις βαρος μας, συνειδητοποιω (για ακομη μια φορα) οτι εκτος απο τυχεροι, ειμαστε και πολυ μαλακες αδελφια!
ΥΓ. τα λαχανικα τα τρωμε (ενιοτε γεμιστα), ΔΕΝ ΤΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ!!!
