το γαμησατε το εθιμο...

οταν ημουν πιτσιρικας δεν υπηρχαν ετοιμοι χαρταετοι, ουτε λεφτα για να τους αγορασεις.
υπηρχε ομως ορεξη, δημιουργικοτητα και τεχνογνωσια που μεταδιδοταν απο τα μεγαλυτερα παιδια στα μικροτερα.
ο αετος κατασκευαζοταν ομαδικα.
τα υλικα ξυλο, χαρτι, σπαγγος και αλευροκολλα.
το ζυγισμα του ηταν σοβαρη υποθεση, αν θελαμε να εχουμε μια δυναμικη παρουσια στον αερα.
οπως και τα χρωματα του, οπως και τα συμβολα που τον στολιζαν: εκπροσωπουσαν εμας τα παιδια.
οι δοκιμες αφθονες, οπως και οι επιδιορθωσεις.
η συλλογη αρκετου γερού σπαγγου για να ανεβουμε πιο ψηλα απ ολους δυσκολη υποθεση, γιατι δεν θελαμε να μας κοπει και να τον χασουμε.

την καθαρα δευτερα βγαιναμε στις αλανες και ολη μερα συναγωνιζομασταν στην πτηση, στο υψος, στην διαρκεια.

εβλεπες ΜΟΝΟ ΠΑΙΔΙΑ.

σημερα τους χαρταετους τους πουλανε ετοιμους, τα παιδια δεν χρειαζεται να κανουν ΤΙΠΟΤΑ.

σημερα τους χαρταετους τους πετανε οι παλιμπαιδιζοντες μπαμπαδες και τα παιδια χαζευουν βαριεστημενα, γιατι δεν χρειαζεται να κανουν ΤΙΠΟΤΑ.

το γαμησατε το εθιμο...

ΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΕΤΕ.
(παντα εθιμοτυπικα...)