καθημερινες σκηνες απο πρωτο χερι

ελαβα με μεϊλ δυο μαρτυριες απο πρωτο χερι.

περιπτωση πρωτη:

Αγαπητοί Φίλοι,
Ακούστε, σε τι συνέβει να είμαι μάρτυρας και διαδώστε το, γιατί το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε σας.
Πολλές φορές μου είχε συμβεί, να με πλησιάσουν διάφοροι, που πουλούν διάφορα «λαθραία» αντικείμενα, όπως ρολόγια, κοσμήματα και αρώματα. Αυτό συμβαίνει συνή...θως σε υπαίθριους χώρους παρκαρίσματος μεγάλων πολυκαταστημάτων. Δεν είμαι τύπος που πλησιάζω τέτοια άτομα, δεν εμπιστεύομαι, ούτε αυτά που έχουν προς πώληση, ούτε τους ίδιους.
Χτες το μεσημέρι, κάποιος με πλησίασε στο parking του Leroy Merlin και μου πρότεινε να μυρίσω ένα διάσημο (τάχα μου) άρωμα, το οποίο πουλούσε πολύ φθηνά. Απομακρύνθηκα, χωρίς να απαντήσω.
Όταν επέστρεφα στο αμάξι μου, κουβαλώντας με το κυλιόμενο καλάθι μου σακούλες με διάφορα φυτοχώματα, είδα στο τέλος του parking τον ίδιο τύπο, να δίνει το μπουκαλάκι να το μυρίσει μια κοπέλα γύρω στα σαράντα.... Περισσότερα
Η οποία ξεράθηκε. Το μύρισε και έπεσε στην αγκαλιά του. Αυτός, όπως κατάλαβα, περίμενε κάτι τέτοιο και την κράτησε. Ταυτόχρονα, βγήκε τρέχοντας κάποιος άλλος από ένα γειτονικό αμάξι, να «βοηθήσει». Κι εγώ, καταλαβαίνοντας από ένστικτο, πως κάτι δεν πάει καλά, έβαλα τις φωνές. Ούρλιαξα «Βοήθεια».
Όρμησαν οι άνθρωποι απʼ το καφέ να δουν γιατί φωνάζει η τρελή, έτρεξαν οι υπάλληλοι και όσοι βρίσκονταν στο parking σε κλάσματα δευτερολέπτου.
«Της επιτέθηκαν, την σκοτώνουν» συνέχισα να ουρλιάζω, τρέχοντας προς την κοπέλα εγώ και οι δυο-τρεις από πίσω μου. (το αστείο είναι, ότι χωρίς να σκεφτώ τίποτα, έσπρωχνα και το καλάθι μαζί μου)
Οι τύποι πέταξαν την κοπέλα στο τσιμέντο, μπήκαν στο αμάξι τους και έφυγαν, τρακάροντας τρία αυτοκίνητα.
Η ασφάλεια του καταστήματος τηλεφώνησε στην αστυνομία. Έδωσαν στην κοπέλα τις πρώτες βοήθειες, συνήλθε αμέσως, μας είπε, πως το «άρωμα» μύριζε περίεργα και φυσικά καταλάβαμε όλοι πως επρόκειτο για αιθέρα.
Μετά ήρθαν το νοσοκομειακό και το περιπολικό, έδωσα κατάθεση και κατέληξα να φθάσω σπίτι μου στις 7 το απόγευμα.

περιπτωση δευτερη:

Η ιστορία έχει ως εξής

6.45 του Σαββάτου 30/1/2010, κτυπά το τηλέφωνο της μιας από τις 3 αδελφές του 63χρονου συζύγου μου.


Στο τηλέφωνο είναι (υποτίθεται) ένας γιατρός από το Υγεία , ο οποίος τους ανακοινώνει ότι ο αδελφός τους μεταφέρθηκε με έμφραγμα στον Ευαγγελισμό, διαγνώσθηκε πλήρης καρδιακή
ανεπάρκεια και τον έστειλαν στο Υγεία για μεταμόσχευση γιατί μόνο εκεί βρήκανε διαθέσιμο μόσχευμα.

«Είναι σε μηχανική υποστήριξη» της είπαν άλλα για να τον βάλουμε στο χειρουργείο, πρέπει να δώσετε τουλάχιστον 6 χιλιάδες Ευρώ.

Πρέπει να πάτε τώρα αμέσως στην Καλλιθέα, οδός τάδε, αριθμός τάδε που βρίσκονται οι οικονομικές υπηρεσίες του ΥΓΕΙΑ, να πληρώσετε, γιατί κάθε λεπτό που περνάει είναι κρίσιμο!

Μα που να βρω 6 χιλιάδες τέτοια ώρα τους λέει η αδελφή του συζύγου μου και μετά από ένα σύντομο παζάρι, συμφωνούν να δώσει ένα χιλιάρικο και αργότερα τα υπόλοιπα 5 !!!!
Παράλληλα και μέσα στον πανικό της ρωτά αν ο αδελφός της είναι ασυνόδευτος.

Όχι, της λένε, είναι εδώ με μια κυρία που όμως είναι σε σοκ!

Επιμένει η αδελφή του να μιλήσει σ αυτή την κυρία που υποτίθεται είμαι εγώ και της δίνουν μια γυναίκα η οποία ουρλιάζει και δεν μπορούν να συνεννοηθούν, ούτε και να καταλάβουν από την
υστερική φωνή της ότι δεν είμαι εγώ.
Κλείνουν το τηλέφωνο και αποφασίζουν να χωρισθούν σε δύο τιμ.
Ο γαμπρός του συζύγου μου παίρνει τα χρήματα και πάει στην Καλλιθέα να τα καταθέσει (ευτυχώς τα γλυτώσαμε), και οι αδελφές του παίρνουν ταξί και πάνε για το Υγεία να δουν τον ημιθανή
αδελφό τους.

Δεν μου τηλεφωνούν στο κινητό, γιατί υποτίθεται ότι η υστερική κυρία που μίλησε στο τηλέφωνο ως συνοδός του συζύγου μου ήμουν εγώ, άρα ήταν μάταιο να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν
μαζί μου.
Φθάνουν στο Υγεία, ανεβαίνουν στην πτέρυγα που τους είχαν πει και ζητούν να δουν τον ασθενή Βασίλη Παπαγεωργίου ο οποίος υποτίθεται θα έμπαινε από λεπτό σε λεπτό να χειρουργηθεί από
τον γιατρό- καρδιοχειρουργό κύριο τάδε.

Και βέβαια οι νοσοκόμες τους λένε ότι ούτε ασθενή με αυτό το όνομα έχουν ούτε και γιατρό όμως.
Τους λένε επίσης ότι δεν είναι οι μόνες που την .πάτησαν και ότι το φαινόμενο έχει επαναληφθεί τουλάχιστον 5 φορές τις τελευταίες ημέρες.

Τότε εκείνες με καλούν, με ξυπνάνε φυσικά, βεβαιώνονται ότι όλα είναι καλά και ειδοποιούν τον γαμπρό του συζύγου μου.
Εκείνος έχει ήδη φθάσει στη διεύθυνση που του έδωσαν, συνοδευόμενος μάλιστα από τον 28χρονο γιό του, και δεν έχει εμφανισθεί κανείς.
Εκτιμώ ότι είδαν δύο άνδρες και δεν τους πλησίασαν με τον φόβο ότι ένας από τους δύο είναι αστυνομικός.

Αν όμως ήταν γυναίκα τι θα γινόταν?

Μάλλον θα της άρπαζαν την τσάντα, στην οποία σίγουρα θα βρίσκονταν τουλάχιστον 1000 ευρώ.
Σημειώνω και επισημαίνω, ότι ο σύζυγός μου έχει νοσηλευθεί στο παρελθόν στο ΩΝΑΣΕΙΟ με καρδιολογικό πρόβλημα και όταν μπήκε στο νοσοκομείο έδωσε τα συγκεκριμένα τηλέφωνα τα οποία
κάλεσαν τώρα οι απατεώνες.

Δεν έχει νοσηλευθεί ποτέ σε άλλο νοσοκομείο.

Φοβάμαι ότι είναι κάποιοι οι οποίοι έχουν πρόσβαση στα αρχεία του Ωνασείου, γιατί ήξεραν το πρόβλημα, ήξεραν ότι καλούν την αδελφή και όχι τη σύζυγό του, ήξεραν την ηλικία του, ήξεραν το όνομα
του πατέρα του.